Meme kanseri tedavisi, lokal ve sistemik tedavi alt başlıklarına ayrılabilir. Lokal tedavide amaç kanserli meme dokusu ve yayılabileceği koltuk altı lenf bezlerinin tedavisidir. Bu amaçla hem cerrahi tedavi hem de radyoterapi kullanılmaktadır. Sistemik tedavide ise damar içine veya ağızdan verilen ilaçlarla tüm vücutta tümör hücrelerinin tedavi edilmesi planlanmaktadır. Tüm kanser tedavilerinde olduğu gibi meme kanserinde de sistemik tedaviye kemoterapi ismi verilmektedir. Kemoterapi cerrahi sonrası(adjuvan) uygulanabileceği gibi cerrahi öncesi de (neo-adjuvan) uygulanabilmektedir.

Meme kanseri tedavisinde tümörün tipi, patolojik özellikleri ve hastalığın evresine göre tedavi seçeneklerine karar verilmektedir. Yapılan muayene ve radyolojik incelemeler sonrası meme dokusuna sınırlı uzak organ metastazı yapmamış kanserlerde öncelikle cerrahi tedavi planlanmaktadır. Cerrahi tedaviyi takiben kemoterapi uygulanmaktadır. Bu tedavi yöntemine adjuvan kemoterapi adı verilmektedir.

Cerrahi öncesi değerlendirmede tüm görüntüleme yöntemlerinde vücutta meme ve koltuk altında tümör metastazı saptanmasa bile tümör hücrelerinin uzak organlara kitle oluşturmadan yayılabileceğine inanılmaktadır. İşte bu nedenle adjuvan tedavi ile amaç cerrahi sonrası bu hücreleri de yok ederek hastalığın nüks etmesini önlemektir. Bu durum adjuvan tedavinin verilemediği veya uygulanamadığı hastalarda nüks ve uzak organ yayılımlarının daha fazla olması gerçeği ile ortaya konulmaktadır.

Bazı hastalarda meme kanseri tanısı konduğunda koltuk altında birden fazla lenf bezinde metastaz veya uzak organ metastazı vardır. Veya meme dokusundaki tümör cerrahi yapılmasını engelleyecek şekilde meme derisine ve göğüs duvarındaki kaslara yayılmıştır. Bu durumda ameliyat öncesi kemoterapi verilerek tümörü küçültmek ve diğer organlara yayılmış tümörü öncelikle tedavi etmek amaçlanır. Bu tür kemoterapiye neo-adjuvan kemoterapi verilir. Neoadjuvan kemoterapi sonrası hasta tekrar değerlendirilerek cerrahi tedavi uygulanmaktadır.